Wiedza Historia Skanery kodów kreskowych

Historia skanera kodów kreskowych

historia skanera kodów kreskowych

Historia skanera kodów kreskowych

Skaner kodów kreskowych to urządzenie elektroniczne, które służy do odczytywania kodów kreskowych, czyli graficznej reprezentacji informacji poprzez kombinację ciemnych i jasnych elementów. Skaner kodów kreskowych zamienia odbite światło z kodu kreskowego na sygnał elektroniczny, który może być przetwarzany przez komputer lub inną maszynę. Skaner kodów kreskowych jest wykorzystywany do automatycznej identyfikacji produktów, dokumentów, pacjentów, biletów i wielu innych zastosowań.

Kiedy i przez kogo został wynaleziony skaner kodów kreskowych?

Pierwszy skaner kodów kreskowych został wynaleziony w 1949 roku przez amerykańskiego naukowca Normana Josepha Woodlanda, który był nauczycielem na Drexel Institute of Technology w Filadelfii. Woodland podjął się zadania opracowania metody automatycznego odczytywania informacji o produktach spożywczych na zlecenie lokalnej sieci sklepów. Zainspirowany kodem Morse’a, Woodland wymyślił sposób kodowania cyfr za pomocą ciemnych i jasnych pasków, które rozszerzał w pionie, tworząc kod liniowy. Aby odczytać ten kod kreskowy, Woodland skonstruował urządzenie oparte na systemie nagłośnienia filmowego Lee de Foresta, które wykorzystywało czułą lampę do wykrywania światła odbitego od kodu i zamieniania go na liczby. Woodland złożył wniosek o patent na swój wynalazek w 1949 roku i otrzymał go w 1952 roku.

Jak wyglądał pierwszy skaner kodów kreskowych?

Pierwszy skaner kodów kreskowych był dużym i skomplikowanym urządzeniem, które składało się z metalowej obudowy, lampy elektronowej, soczewki, zwierciadła i fotokomórki. Urządzenie było podłączone do głośnika i wzmacniacza dźwięku. Aby zeskanować kod kreskowy, należało przyłożyć urządzenie do papieru z nadrukowanym kodem i nacisnąć przycisk. Urządzenie emitowało wiązkę światła, która odbijała się od papieru i padała na fotokomórkę. Fotokomórka generowała sygnał elektryczny proporcjonalny do ilości odbitego światła. Sygnał ten był następnie przekształcany w dźwięk przez głośnik i wzmacniacz. Dźwięk ten miał różną częstotliwość w zależności od szerokości pasków w kodzie kreskowym. Aby odczytać liczbę reprezentowaną przez kod kreskowy, należało policzyć ilość dźwięków wysokiej i niskiej częstotliwości.

Jakie były pierwsze skanery kodów kreskowych?

Pierwsze skanery kodów kreskowych były urządzeniami mechanicznymi lub elektromechanicznymi, które nie posiadały pamięci ani procesora. Nie wyświetlały ani nie drukowały danych odczytanych z kodu kreskowego, a jedynie generowały dźwięki lub sygnały elektryczne. Nie były też podłączone do sieci elektrycznej ani telefonicznej, a działały na baterie lub akumulatory. Pierwsze skanery kodów kreskowych nie były też popularne ani efektywne, ponieważ były drogie, awaryjne i trudne w obsłudze. Dopiero w latach 70. XX wieku skanery kodów kreskowych zaczęły się rozwijać i udoskonalać dzięki postępowi technologicznemu i standardyzacji kodów kreskowych. Wprowadzono skanery używające diod LED lub lasera jako źródła światła, co umożliwiło odczyt z większej odległości i szybkości. Wprowadzono też skanery wyposażone w pamięć, procesor, wyświetlacz, drukarkę, klawiaturę i łączność telefoniczną lub komputerową. Skanery te mogły nie tylko odczytywać, ale także zapisywać, przetwarzać, wyświetlać, drukować i przesyłać dane z kodów kreskowych.

Podsumowanie

Skaner kodów kreskowych to urządzenie, które służy do odczytywania kodów kreskowych, czyli graficznej reprezentacji informacji poprzez kombinację ciemnych i jasnych elementów. Pierwszy skaner kodów kreskowych został wynaleziony w 1949 roku przez Normana Josepha Woodlanda, który był nauczycielem na Drexel Institute of Technology w Filadelfii. Jego skaner był oparty na systemie nagłośnienia filmowego i wykorzystywał lampę elektronową do wykrywania światła odbitego od kodu kreskowego i zamieniania go na dźwięk. Pierwsze skanery kodów kreskowych były urządzeniami mechanicznymi lub elektromechanicznymi, które nie posiadały pamięci ani procesora i nie były popularne ani efektywne. Dopiero w latach 70. XX wieku skanery kodów kreskowych zaczęły się rozwijać i udoskonalać dzięki postępowi technologicznemu i standardyzacji kodów kreskowych. Wprowadzono skanery używające diod LED lub lasera jako źródła światła, a także skanery wyposażone w pamięć, procesor, wyświetlacz, drukarkę, klawiaturę i łączność telefoniczną lub komputerową. Skanery te mogły nie tylko odczytywać, ale także zapisywać, przetwarzać, wyświetlać, drukować i przesyłać dane z kodów kreskowych. Jeżeli jesteś zainteresowany dobrej jakości i nowoczesnym skanerem kodów kreskowych wejdź na stronę skanery kodów kreskowych.

O autorze

Piotr Kowalewski

Jestem zwolennikiem nowoczesnych technologii płatniczych. Uwielbiam pisać artykuły, które pomagają ludziom jeszcze bardziej zrozumieć otaczającą nas technologię.

Zostaw komentarz